Coraz częściej słyszymy o depresji poporodowej, która dotyka kobiet zaraz po porodzie i do której coraz więcej pań się przyznaje, ponieważ przestaje to być tematem tabu. Dawniej uważano, że tylko złe matki mają depresje poporodową, dlatego że ciąże były nie planowane, że były młodymi kobietami nie przygotowanymi na trudny macierzyństwa, jednak coraz częściej mówi się o innych przyczynach tej choroby. Zmęczenie ciąża, która tak jak poród jest dużym wysiłkiem nie tylko fizycznym, ale również emocjonalnym, następnie zderzenie z trudną rzeczywistością, która często odbiega od wyobrażeń o rodzicielstwie powoduje, ż kobiety w różnym wieku zapadają na depresję. Zazwyczaj objawia się ona zmęczeniem, zniechęceniem, apatią, drażliwością, niską samooceną oraz nieporadnością w opiece nad dzieckiem. Do tego dochodzą szalejące hormony, które przez okres ciąży zmieniały się nieustannie, teraz w ciągu kilku tygodniu muszą przejść tą samą drogę. Bardzo ważne jest, aby w tym trudnym czasie udzielić młodej matce maksimum wsparcia i pomocy, ale również aby zadbać o jej samopoczucie chwaląc dobrym podejściem do dziecka oraz tym, jak dobrze radzi sobie w nowej roli. Zazwyczaj w ciągu kilku tygodni lub miesięcy od porodu depresja mija samoistnie, jednak w momencie, jeżeli kobieta coraz bardziej zamyka się w swoim zmęczeniu i apatii, lub w momencie, kiedy oznaki depresji się przedłużają, należy zwrócić się o pomoc do lekarza psychiatry. Część kobiet potrzebuje leczenia farmakologicznego, które pomoże im stanąć na nogi i zająć się nie tylko dzieckiem, ale również sobą.