Od bardzo dawna toczy się dyskusja między zwolennikami klapsów oraz ich przeciwnikami, a każda grupa ma swoje argumenty, którymi próbuje przekonać pozostałych o słuszności swoich poglądów. Pierwsza grupa, która jest za dawaniem dziecku klapsów uważa to za środek wspomagający rodziców w wychowywaniu dziecka. Częstym argumentem jest to, że dziecko, które dostaje klapsy od wychowawcy szanuje łatwiej dostosowuje się do zasad, które są mu narzucane, takie dzieci również nie łamią reguł, co mogłoby pociągnąć za sobą konsekwencje kary. Jednak rodzice przeciwni biciu dzieci, każda karę fizyczną uważają za przemoc względem dziecka i twierdzą, że karać należy, jednak mądrze, a najlepsze efekty daje wychowywanie na zasadzie nagradzania za dobre i karania za złe, jednak spokojnie wyznaczając stałe reguły kar. Często kary cielesne takie jak dawanie klapsów świadczy o nerwowości rodzica i o jego braku kompetencji wychowawczych, ponieważ dziecko powinno słyszeć argumentacje a nie być bite. Również przeciwnicy bicia uważają, że dziecko nie szanuje rodziców za klapsy, tylko boi się, co nie jest dobrym motywem przewodnim relacji między wychowawcami a dzieckiem. Bicie jest upokarzające, jeżeli wyobrazimy sobie, że jesteśmy na miejscu dziecka, które ma własne poglądy oraz potrzeby i kiedy nie zgodzimy się z kimś większym, to on wymierza nam klapsa. Taka wizja wielu rodziców zniechęca do bicia i zaczynają rozpatrywać kwestię wymierzania dziecku klapsów, w zupełnie innym wymiarze. Coraz częściej rodzice starają się wychowywać dzieci bez dawania maluchom klapsów, co daje dobre rezultaty o ile rodzice stawiają jasne zasady postępowania.