Leki te blokują działanie noradrenaliny na tętnice, serce, oskrzela, a w szczególności zapobiegaj ą rozsze-rzaniu tętnic w obrębie czaszki. Działanie antymigre-nowe propranololu zostało odkryte przypadkowo w roku 1966 u osoby leczonej nim na dusznicę bolesną. Specyfik ten ma bardzo korzystne działanie uspokaja-

jące, a także powoduje zwolnienie rytmu serca i obni-żenie ciśnienia tętniczego, co może być nader sprzyja-jące w leczeniu chorych na migrenę z nadciśnieniem. Propranolol nie może być stosowany u astmatyków, u chorych na wrzód żołądka oraz u osób mających zwolniony rytm działania serca. W każdym razie przed jego użyciem konieczne jest badanie kardiologiczne. Lek ten występuje w zwykłych pigułkach lub kapsuł-kach o przedłużonym działaniu, co pozwala na rzadsze jego zażywanie.

Wśród innych beta-blokerów tylko te, które, podo-bnie jak propranolol, nie wykazują aktywności sympa- tyko-mimetycznej (wywołującej ten sam efekt co pobu-dzenie układu współczulnego) mają bardzo skuteczne działanie antymigrenowe. Są to: lopressor, tenormina

i corgard – które wymagaj ą podobnie ostrożnego sto-sowania, przy wymienionych uprzednio przeciwwska-zaniach. Pozostałe beta-blokery nie mają działania an- tymigrenowego.